خوب بر اساس مکالمه اى که من با یک نفر از این افراد داشتم، دلیل نشاط و هیجان زندگى را به من تحویل داد! اما با تجربه شخصى، اون فردى بسیار افسرده و با بیمارى هاى روانى بود! توجه کنید که من جدى میگویم و بیمارى روانى هم توهین نیست! بیمارى روانى مثل افسردگى!!!! اما هدف واقعى چیه؟ یه دسته واقعا میخوان خوشگل باشن! یه دسته واسه جلب توجه! دسته ى  دیگر هم براى نشاط! اما آیا فقط لباس بد میتواند شادى بیاورد و هر کس که لباس درست بپوشد افسرده است و ناراحت؟ ( اینکه میگویم لباس بد، نوعى ذات انسانى است! انسان از دیده شدن عریان در برابر دیگران حذر میکند، نوعى انعکاس نخاعى هم داریم. وقتى لباس ما کمى پایین میوفتد فورا واکنش نشان میدهیم) 

پاسخ به سوال بالا: خیر، چه بسا بسیارى که شاد هستند در عین پوشیدن لباس مناسب.

اما میرویم سراغ دسته اى که میگویند میخواهند خوشگل باشند!!!! این افراد تصورشان این است که در حالت عادى و بدون این ابزار ها، زیبا نیستند؛ ضمنا موضوعى مهمتر هم مورد توجه هست و اینکه میگوید خوشگل باشم! اما براى چه کسى؟ واضح است که کسى براى خودش، خودش را خوشگل نمیکند! دقت کنید که این خوشگل شدن به واسطه وسایط آرایش و لباس هاى عریانى و بدن نما، با آراسته بودن فرق دارد. اما اکثر این افراد هم هنگام بیرون رفتن از این لوازم و لباس ها بهره میگیرند که این عبارت به تنهایى هر گونه استدلال ناپایدار این شخص مبنى بر خوشگل بودن براى خود را نقض میکند و در واقع شخص میخواهد از نظر شخصى که در خیابان است،خوشگل باشد.پس در واقع این خود نوعى جلب توجه است،البته خفیفتر نیز هست اما به هر حال این افراد اعتماد به نفس نداشته و خود را زشت میپندارند که اگر اینطور نبود با آراستگى ساده هم میتوانستند در حضور بیابند.


دسته اى که دلیل کارشان جلب توجه است هرگز این دلیل را در صورت مورد پرسش قرار گرفتن، اعلام نمیکنند! اما آنها به گونه اى نیاز دارند که دیده شوند و به عقیده من آنها نیاز غریزه خود را بیان نمیکنند بلکه دوست داردن که افراد غریبه هم آنان را دوست داشته باشند، این در حالى است که اگر توجهى هم جلب شود بیشتر از سمت جنس مخالف است و آن هم دلیل غریزى دارد! و ضمنا در بین افراد با این استدلال که جنس موافق هستند ،رقابت بر سر جلب توجه دارند و وقتى که بین این جنس هاى موافق رقابت باشد جلب توجه بین جنس موافق رخ نمیدهد. اما بگذارید در پاورقى این را بگویم عده اى در این گروه هستند که قصد دارند با پیروزى در رقابت، دیگران را به حسادت وادارند ویا به نحوه اى دروغین به خود بگویند که از همه بهترند در حالى که تنها زمینه اى که آنها در آن بهترند، توانایى جلب توجه است و لاغیر!


این هم این مطلب من، اگر نظرتون خلاف اینه بیان کنید با هم به بحث و تبادل نظر بپردازیم.